Na warsztatach "Matematyczne wędrówki ścieżkami piękna przyrody" pani Ewa Pocztarek przedstawiła uczniom zastosowanie własności Fibonnaciego w przyrodzie. Uczniowie wykonali spirale Fibonnaciego.
Fibonacci, czyli Leonardo Pisano, był włoskim matematykiem, żyjącym na przełomie XII i XIII wieku.
Ciąg liczb Fibonacciego przedstawia się następująco: 1, 1, 2, 3, 5, 8, 13, 21, 34, 55, 89, 144, 233, 377, 610, 987 itd. W tym układzie, każda następna liczba jest sumą dwóch poprzednich. Na bazie tych liczb kreśli się tzw. złotą spiralę. Te liczby można często zaobserwować w przyrodzie. Ciąg Fibonacciego pozwala uzyskać roślinie kształt idealny. Można to zaobserwować na przykładzie:
- liczby płatków kwiatów;
- kolejnych rozgałęzień roślin ;
- rozgałęzień żył oraz nerwów u ludzi i zwierząt.
Złotą spiralę znajdziemy:
- w budowie niektórych liści i kwiatów np. słonecznika, a także w kalafiorze, brokule i szyszkach;
- w kształcie muszli ślimaków;
- w kształcie galaktyk.
